Тўғри йўлда бўлишнинг шартлари

Савол: Ҳозир турли жамоатлар бир неча масалада бир-бирларига зид қарашларга эга. Бирининг ҳалол деганига бошқаси ҳаром дейди. Бирининг суннат деганига иккинчиси бидъат дейди. Қайси жамоанинг айтганлари тўғри?

Жавоб: Ҳадиси шарифларда аҳли суннат вал жамоат эътиқодида бўлиш ва солиҳларни севиб улар билан бирга бўлишга ҳаракат қилиш, улардан ажралмаслик амр этилади. Тўғри йўлда бўлишнинг ўз шартлари бор. Буларнинг баъзиларини айтиб ўтайлик:

1) Ягона ҳақ дин исломиятдир.

Батафсил

Тўғридек кўринадиган хатоликлар

Савол: “Пайғамбар худо эмас-ку, у ҳам инсон” ёки “Олимлар пайғамбар эмас, улар ҳам инсон. Масалан, имоми Аъзам ҳам хато қилади” дейиш тўғрими?

Жавоб: Ёмонлаш мақсадида айтилган бундай сўзлар ҳарқанча тўғри бўлса ҳам, нотўғридир. Мана шундай замирида ҳақорат яширинган бемаъни одамларнинг гапларидан бирнеча мисоллар келтириб ўтамиз. Гумроҳлар:

 1) “Пайғамбар Аллоҳнинг ҳалол қилганини ҳаром қила олмайди” дейишади. Бу гаплари билан гўёки икки жаҳон сарвари бўлмиш Пайғамбаримиз шундай ишларни қилаётгандек тасаввур уйғотишга уринишади.

Батафсил

Кимларга мазҳабсиз деб айтилади

Савол: Диний китоблар ёзиб, динга хизмат қилаётган инсонларга маълум бир мазҳабга тобе бўлмади,- деган сабаб билан "мазҳабсиз" деб ҳақорат ва туҳматлар қилиш инсофданми?

Жавоб: “Мазҳабсиз” таъбири - диний таъбирдир. Ҳақорат билан ҳеч қандай алоқаси йўқ. Дини бўлмаганга динсиз, ақли бўлмаганга ақлсиз, пули бўлмаганга пулсиз, мазҳаби бўлмаганга мазҳабсиз дейилади. Бу табиий  нарса. Масалан, Афғоний, Абдуҳ ва Қарзовий деган шахсларнинг ўзлари: "бизнинг мазҳабимиз йўқ",- деб ҳамиша баралла жар солишган. Уларни ўзлари фахрланиб айтиб юрган сифатлари билан таърифлаш, яъни мазҳабсиз деб айтиш ҳақорат ёки туҳмат бўлмайди. Аксинча ҳақиқатни очиқча айтиш бўлади.

Батафсил

Таҳоратда диққат қилинадиган хусуслар

 Таҳорат олаётганда зарурат ва мажбурият бўлмагунча қуйидаги 10 нарсага риоя қилиниши лозим:

1.Икки қўли чўлоқ кимса, таҳорат ололмагани учун қўлларини тупроққа, юзини эса деворга суркаб таяммум олади. Агар юзида ҳам яраси бўлса, намозини таҳоратсиз ўқийди ва ҳеч қачон тарк этмайди.

2. Касал кишига завжаси (хоними, рафиқаси), жорияси (чўри), фарзандлари ёки қариндош (ака-ука, опа-сингил)лари таҳорат олдиришади.

3. Тош ва шунга ўхшаш нарсалар билан истинжо қилиш ҳам сув ўрнига ўтади.

Батафсил

Таҳоратда тақиқланган хусуслар

 Таҳорат олиш жараёнида тақиқланган хатти-ҳаракатлар ўн иккита бўлиб, буларга йўл қўйиш ҳаром ёки макруҳдир:

1.Ҳожатхонада, қирда, далада таҳорат ушатаётганда олд ва орқанинг Қибла тарафга қараб туриши.

2.Истинжо (ич таҳорат олиш) учун ўзга киши ёнида аврат жойини очиш ҳаромдир.

3.Ўнг қўл билан истинжо қилиш.

Батафсил

Таҳорат қандай олинади?

         1.Таҳоратга бошлашда ушбу дуо ўқилади: «Бисмиллаҳил-озыйм. Валҳамдулиллаҳи ъала динил-Ислом. Ва ъала тавфиқил-иймон. Алҳамду лиллаҳиллази жаъолал моа таҳурон ва жаъолал-ислома нуран [1].» Кейин қўллар уч марта ювилади.

2.Сўнгра ўнг қўл билан оғизга уч марта сув беришда шу дуо ўқилади: «Аллоҳуммасқиний мин хавди набийика каъсан ло азмау баъдаҳу абадан[2].»

3.Ўнг қўл билан бурунга уч марта сув берилади, чап қўл билан қоқилади ва ўша пайтда қуйидаги дуо ўқилади: «Аллоҳумма арихний ройиҳатал жаннати варзуқний мин наиъмиҳо. Ва ло туриҳний ройиҳатан-Нор[3].»

Батафсил