Тўғри йўлда бўлишнинг шартлари

Савол: Ҳозир турли жамоатлар бир неча масалада бир-бирларига зид қарашларга эга. Бирининг ҳалол деганига бошқаси ҳаром дейди. Бирининг суннат деганига иккинчиси бидъат дейди. Қайси жамоанинг айтганлари тўғри?

Жавоб: Ҳадиси шарифларда аҳли суннат вал жамоат эътиқодида бўлиш ва солиҳларни севиб улар билан бирга бўлишга ҳаракат қилиш, улардан ажралмаслик амр этилади. Тўғри йўлда бўлишнинг ўз шартлари бор. Буларнинг баъзиларини айтиб ўтайлик:

1) Ягона ҳақ дин исломиятдир.

Батафсил

Тўғридек кўринадиган хатоликлар

Савол: “Пайғамбар худо эмас-ку, у ҳам инсон” ёки “Олимлар пайғамбар эмас, улар ҳам инсон. Масалан, имоми Аъзам ҳам хато қилади” дейиш тўғрими?

Жавоб: Ёмонлаш мақсадида айтилган бундай сўзлар ҳарқанча тўғри бўлса ҳам, нотўғридир. Мана шундай замирида ҳақорат яширинган бемаъни одамларнинг гапларидан бирнеча мисоллар келтириб ўтамиз. Гумроҳлар:

 1) “Пайғамбар Аллоҳнинг ҳалол қилганини ҳаром қила олмайди” дейишади. Бу гаплари билан гўёки икки жаҳон сарвари бўлмиш Пайғамбаримиз шундай ишларни қилаётгандек тасаввур уйғотишга уринишади.

Батафсил

Кимларга мазҳабсиз деб айтилади

Савол: Диний китоблар ёзиб, динга хизмат қилаётган инсонларга маълум бир мазҳабга тобе бўлмади,- деган сабаб билан "мазҳабсиз" деб ҳақорат ва туҳматлар қилиш инсофданми?

Жавоб: “Мазҳабсиз” таъбири - диний таъбирдир. Ҳақорат билан ҳеч қандай алоқаси йўқ. Дини бўлмаганга динсиз, ақли бўлмаганга ақлсиз, пули бўлмаганга пулсиз, мазҳаби бўлмаганга мазҳабсиз дейилади. Бу табиий  нарса. Масалан, Афғоний, Абдуҳ ва Қарзовий деган шахсларнинг ўзлари: "бизнинг мазҳабимиз йўқ",- деб ҳамиша баралла жар солишган. Уларни ўзлари фахрланиб айтиб юрган сифатлари билан таърифлаш, яъни мазҳабсиз деб айтиш ҳақорат ёки туҳмат бўлмайди. Аксинча ҳақиқатни очиқча айтиш бўлади.

Батафсил

Таҳоратнинг адаблари

 Таҳоратнинг йигирма саккизта одоби бор:

Бу ерда, “Адаб” - адосида савоб, таркида гуноҳ бўлмайдиган амаллар демакдир. Ҳолбуки суннатларда ундай эмас. Суннатлар адо этилганда савоб, тарк этилса танзиҳан макруҳ бўлади. Адабларга “Мандуб” ёки “Мустаҳаб” ҳам дейилади. Таҳоратнинг адаблари қуйидагилардир:

1.Таҳоратни намоз вақти кирмасдан аввал олиш. (Узрлилар вақти кирганидан кейин олиши керак.)

2.Ҳожатхонада ич таҳорат олаётганда Қиблани ўнг ёки чап тарафга олиб ўтириш. Қибланинг орқа ва олд тарафга тўғри келиши, таҳриман макруҳдир.

Батафсил

Ҳадасдан таҳорат

Таҳорат олиш, намознинг фарзларидан биридир. Қуръони каримни қўлга олиш, Каъбани тавоф қилиш, тиловат саждаси қилиш, жаноза намозини ўқиш учун ҳам таҳорат олиш лозим. Доимо таҳоратли юриш, уйқуга ҳам таҳоратли ётиш, таҳоратли ҳолда ейиш ва ичиш, катта савоб. Таҳоратли ҳолда вафот этганларга шаҳид савоби берилади. Пайғамбаримиз “саллаллоҳу алайҳи ва салам” марҳамат қилдиларки:

«Таҳоратли ҳолда вафот этган киши, ўлим азобини чекмайди. Чунки таҳорат иймонли бўлишнинг аломатидир. Таҳорат намознинг калити, гуноҳларнинг тозаловчисидир».

Батафсил

Таҳоратнинг cуннатлари

Таҳоратнинг ўн саккизта суннати бор:

1.Таҳорат олишда бисмиллоҳ деб бошлаш.

2.Қўлларни билаклар билан бирга уч марта ювиш.

3.Оғизни алоҳида алоҳида уч марта чайқаш. Бунга “мазмаза” дейилади.

4.Бурунни алоҳида алоҳида уч марта сув тортиб, қоқиш. Бунга “истиншоқ” дейилади.

Батафсил