Танвин, сукунли нун ва сукунли мим мавзуси
Ғунна: Бурун бўшлигидан келадиган товушга айтилади
Идғом: Яширмоқ, бирор нарсани бир ерга қўйиш деган маънони билдиради. Тажвид илмида Идғом деб бир жинсли ҳарфларни бир-бирига қўшиб, икки марта, яъни шаддали ўқишга айтилади.
Изҳор: Майдонга чиқармоқ, кўрсатмоқ деган маънони билдиради. Тажвид илмида икки ҳарф орасини бир-биридан очиб ихфосиз ва идғомсиз шаклда ўқимоқдир.
Изҳор ҳарфлари: Ҳалқумдан чиқадиган ҳарфлар
Танвин ёки сукунли нундан кейин изҳор ҳарфларидан бири келса, танвин ва сукунли нун аниқ ўқилади.
Иқлоб: Маъноси айлантириш ёки айлантирмоқ деганидир.
Иқлоб ҳарфи: 
Танвин ёки сукунли нундан кейин иқлоб ҳарфи келса, сукунли нун мим ҳарфига айланиб, ғуннали ўқилади.
Ихфо: Танвин ёки сукунли нундан кейин ихфо ҳарфларидан бири келса, танвин ва сукунли нун ғуннали ўқилади. Товуш бурун бўшлиғидан чиқарилиб, 1-1,5 баробар чўзиб ўқилади.
Ихфо ҳарфлари:
Сукунли мим билан боғлиқ уч ҳолат бор:
1) Сукунли мимдан (
) кейин ба (
) ҳарфи келса, лаб ихфоси бўлади. Сукунли мим тутилиб ва ғуннали ўқилади.
2) Сукунли мимдан кейин ҳаракатли мим ҳарфи келса, бу икки мим бир-бирига қўшилиб, ғуннали ўқилади.
3) Сукунли мимдан кейин мим (
) ва ба ( 
) ҳарфларидан бошқа ҳарф келса, мим изҳор бўлади. Бу ҳолатда мим ҳарфи аниқ ўқилади.
Қолқола деб, ҳарфнинг махражи титратиб, ўртачадан юқори ва қаттиқ товуш билан урилиб қайтишига айтилади.
Қолқола ҳарфлар:
Ушбу беш ҳарфдан бири калима ўртасида ва охирида сукунли бўлиб келса, қолқола бўлади.
